PAKIET MAK
UDOSTĘPNIENIE BAZ W INTERNECIE
(opis z dnia 27.12.2013, dot. wersji 1.47)

Zmiany (większoœć nie dot. wersji WINDOWS 95) w stosunku do poprzednich wersji (od 01.01.2012):

Spis treœci

1. Uwagi ogólne
2. Język konwersacji
3. Strony wyœwietlane przez MAKWWW
3.1. Spis baz
3.2. Spis indeksów
3.3. Wartoœci indeksu
3.4. Lista dokumentów
3.5. Rozwinięcie dokumentów
4. Sposoby szukania dokumentów
4.1. Opis sposobów szukania
4.2. Teksty wypisywane przy szukaniu
5. Kolejnoœć wyœwietlania dokumentów
6. UNIX ...
6.1. Interpretacja liczb przez procesor
6.2. MAKWWW na serwerze UNIX
7. Zbiory tworzone przez użytkownika
7.1. Ogólne zasady tworzenia zbiorów
7.2. Zbiór menu
7.2.1. Opis parametrów w zbiorze menu
7.2.2. Sposób wyœwietlania dokumentów
7.2.2.1. Sposób wyœwietlania listy dokumentów
7.2.2.2. Wyœwietlanie rozwinięcia dokumentów
7.2.2.3. Wyœwietlanie dokumentu w postaci tabelki
7.2.2.4. Wyœwietlanie informacji o wypożyczeniach
7.2.2.5. Przykład okreœlenia sposobu wyœwietlania
7.2.3. Opis indeksów
7.2.4. Włšczenie odsyłaczy do indeksów
7.2.5. Dodatkowe odsyłacze w indeksie
7.2.6. Komentarze przy wartoœciach w indeksie
7.2.7. Przykład zbioru menu
7.3. Zbiór menub
7.4. Zbiory menui i menuj
7.5. Zbiór menut
7.6. Zbiory menul i menud
7.7. Zbiór menustyl.css
7.8. Licznik dostępów oraz pobranych dokumentów
7.9. Zbiór INFO
7.10. Odsyłacze
7.10.1. Ogólne zasady budowania odsyłaczy
7.10.2. Wiele odsyłaczy
7.10.3. Lista odsyłaczy
7.10.4. Odsyłacze złożone
7.10.4. Odsyłacze proste
7.11. Teksty dodatkowe
7.11.1. Uwagi ogólne
7.11.2. Lista tekstów
7.12. Zamiany
7.12.1. Uwagi ogólne
7.12.2. Lista zamian
7.13. Zmiana nazw klawiszy
8. Zamawianie i oglšdanie stanu konta
8.1. Zmiany w kolejnych wersjach
8.2. Uwagi ogólne
8.3. Zbiór ustalajšcy parametry dla programu makwwr.exe
8.4. Wzór zamówienia
9. Tworzenie odsyłaczy do baz udostępnianych przez MAKWWW
10. Pobranie programu MAKWWW

1. Uwagi ogólne

Udostępnienie baz MAK w Internecie, możliwe na serwerze opartym na WINDOWS 95/98,
WINDOWS NT lub Linux, wymaga:
  a. zakupu programu MAKWWW i zainstalowania go na serwerze WWW,
  b. opracowania strony HTML zawierajšcej wywołanie programu MAKWWW,
  c. opracowania obowišzkowego zbioru o zastrzeżonej nazwie menu i umieszczenia go
      w tym katalogu, w którym jest MAKWWW.EXE,
  d. opracowania opcjonalnych zbiorów menub, menui, ... i umieszczenia ich
      w tym katalogu, w którym jest MAKWWW.EXE,
  e. opracowania innych zbiorów, opisanych dalej.
Licencjonowani użytkownicy pakietu MAK mogš bezpłatnie korzystać z programu MAKWWW w sieciach lokalnych oraz dla udostępniania swoich baz na płytkach CD; w tym celu mogš pobrać odpowiedniš wersję programu (zob. Pobranie programu MAKWWW na końcu niniejszego opisu).

2. Język konwersacji

Od wersji 1.20 konwersacja użytkownika z programem może odbywać się po polsku lub angielsku. Ustawienie języka konwersacji jest opisane wraz z parametrem JE i JF (pkt. 7.2.1). W przypadku wybrania języka angielskiego wykonywana jest próba otworzenia zbioru z rozszerzeniem arg zamiast org, jeœli tego zbioru nie ma, otwierany jest zbiór org. Ponadto program próbuje otworzyć zbiory menuba, menuia ... zamiast zbiorów menub, menui ... Jeœli tych zbiorów nie ma - otwierajš się zbiory menub, menui ...

3. Strony wyœwietlane przez MAKWWW

Program wyœwietla niżej opisane strony; używany termin tekst oznacza dowolny cišg znaków, może on zawierać także polecenia HTML.

3.1. Spis baz

Spis baz zawiera spis dostępnych baz oraz teksty zapisane w zbiorze menub; jeœli w menu okreœlono tylko jednš bazę, to ta strona jest pomijana. Użytkownik może pominšć (przenieœć do własnych formularzy) wyœwietlanie spisu baz przez program MAKWWW; w tym przypadku należy wywołać program następujaco (n jest kolejnym numerem bazy w zbiorze menu):

MAKWWW.EXE?BM=n

3.2. Spis indeksów

Wraz z rozszerzeniem programu MAKWWW o szukanie zaawansowane nazwa tej strony ("Spis indeksów") straciła trochę sens, ale z przyzwyczajenia jš zachowamy.
Na stronie tej (przy pełnym jej rozwinięciu) sš przedstawione trzy sposoby szukania dokumentów w bazie; nazwijmy je umownie A, B i C: Standardowo po otwarciu bazy, a także po zmianie indeksu albo powrocie do szukania wyœwietlana jest tylko częœć A oraz klawisz szukanie_zaawansowane; po naciœnięciu tego klawisza pojawiajš się częœci B i C, przy czym o ich kolejnoœci, a także innych ustawieniach decydujš parametry $IN, $IN1 i $IY.
Częœć A zawiera nazwy dostępnych indeksów oraz teksty zapisane w zbiorze: Liczba i kolejnoœć indeksów, które indeksy sš wyœwietlane oraz sposób wyœwietlania okreœlone sš w menu parametrami $I oraz $II. Jeœli sš częœci B i/lub C, to korzystajš one z tej samej listy indeksów oraz wyœwietlane sš też teksty zawarte w zbiorze menuj (por. punkt 7.4).
Częœć B zawiera pewnš liczbę (okreœlonš w menu parametrem IN) pól, pozwalajšcych na wybranie indeksu i wpisanie szukanej wartoœci; przy każdym polu jest znak zapytania, umożliwiajšcy rozwinięcie wybranego indeksu i przeniesienie poprawnej wartoœci. Jeœli liczba indeksów wyœwietlanych w częœci B jest większa od liczby indeksów wyœwietlanych w częœci A (okreœlonej parametrem I), to na końcu częœci B powtarzany jest indeks okreœlony parametrem IN1.
Częœć C zawiera jedno pole pozwalajšce na wybranie indeksu i wpisanie szukanej wartoœci, a także pole, do którego można wpisać teksty (a œciœlej szablony, w których gwiazdka zastępuje dowolny cišg znaków), które powinny być w szukanym dokumencie. Jeœli tekst wpisany do pola z indeksem kończy się gwiazdkš, to jako odpowiedŸ podawane sš wszystkie wartoœci o podanym poczštku; w przeciwnym przypadku podawane sš wszystkie wartoœci o podanym poczštku i następujšcej po nim spacji. Przykład: podanie "kowal*" (duże i małe litery sš utożsamiane) spowoduje wyszukanie wszystkich Kowali, Kowalskich i tp., natomiast wpisanie np. "kowalski jan" spowoduje wyszukanie wszystkich Janów Kowalskich, niezależnie od ich drugiego imienia. W szczególnoœci można napisać samš gwiazdkę. Znak zapytania przy polu z indeksem umożliwia rozwinięcie wybranego indeksu i przeniesienie poprawnej wartoœci. Szukanie C może w wyniku dawać ten sam dokument wielokrotnie.

3.3. Wartoœci indeksu

Strona ta zawiera kolejne wartoœci z wybranego indeksu oraz teksty zapisane w zbiorze menut. Liczba wyœwietlanych wartoœci jest okreœlona w menu parametrem $IL. Ponadto można wypisać dodatkowe odsyłacze w indeksie (parametr S2) oraz komentarze przy wartoœciach w indeksie (parametr S3).

3.4. Lista dokumentów

Lista dokumentów zawiera skrócony opis dokumentów wyszukanych wg wybranej wartoœci z wybranego indeksu oraz teksty zapisane w zbiorze menul. Liczba wyœwietlanych dokumentów jest okreœlona w menu parametrem $ID, a sposób wyœwietlania - parametrem $M (do nawiasu kwadratowego otwierajšcego). Na wyœwietlany tekst majš też wpływ następujšce (opisane w dalszym cišgu) zbiory: lista odsyłaczy, lista tekstów i lista zamian.

3.5. Rozwinięcie dokumentów

Strona ta zawiera wyœwietlanš wg maski treœć dokumentów oraz teksty zapisane w zbiorze menud. Maski sš okreœlane w menu parametrem $M (w nawiasach kwadratowych). Na wyœwietlany tekst majš też wpływ następujšce (opisane w dalszym cišgu) zbiory: lista odsyłaczy, lista tekstów i lista zamian.

4. Sposoby szukania dokumentów

4.1. Opis sposobów szukania

Najczęœciej celem korzystania z programu MAKWWW jest oglšdanie wybranych dokumentów. Sposoby szukania tych dokumentów sš umownie nazwane szukaniem prostym i szukaniem zaawansowanym; szukanie zaawansowane dzieli się jeszcze na szukanie wg wielu indeksów i szukanie wg jednego indeksu i dodatkowych warunków. Wybraniem odpowiednich opcji szukania i ich kolejnoœci steruje parametr IY.

Szukanie proste polega na wybraniu jednego z dostępnych indeksów, rozwinięciu go i wyszukaniu właœciwego tekstu przez:
  • wpisanie poczštku tekstu w oknie dialogowym i kliknięcie na przycisku szukaj albo naciœnięcie klawisza Enter albo
  • "przewijanie" indeksu za pomocš przycisków poczštek, cofnij i dalej.

    Przy każdej wartoœci w indeksie jest wyœwietlony przycisk (z numerem), na którym należy kliknšć, aby obejrzeć wybrane dokumenty, zwykle najpierw w postaci listy dokumentów (patrz punkt 7.2.2.1. Sposób wyœwietlania listy dokumentów), a potem jako dokumenty rozwinięte (patrz punkt 7.2.2.2. Wyœwietlanie rozwinięcia dokumentów).

    Szukanie wg wielu indeksów wykonuje się na dwa sposoby:
  • szukanie wg całego hasła albo
  • szukanie wg poczštku hasła.

    Wybór sposobu szukania zależy od parametru J7; należy jednak zauważyć, że w wyjštkowych przypadkach (bardzo duża baza i bardzo małe zasoby serwera) drugi sposób może nie działać (wtedy wyszukiwanie przełšcza się automatycznie na pierwszy sposób).

    W zależnoœci od sposobu wyszukiwania wypisuje się standardowy tekst: wpisz całe szukane hasło (dokładnie w takiej postaci, w jakiej występuje w indeksie) (przy szukaniu wg całego hasła) albo wpisz szukane hasło (przy szukaniu wg poczštku hasła). Teksty te mogš być pominięte (por. opis czwartego znaku parametru IY); mogš być także wypisywane teksty ze zbioru menul.

    Po wpisaniu odpowiedniej treœci do okienek dialogowych przy wybranych indeksach można ustawić sposób łšczenia wybranych warunków (i/lub), potem należy kliknšć na przycisku szukaj (nie używać w tym przypadku klawisza Enter).

    Szukanie wg jednego indeksu i dodatkowych warunków wymaga wybrania (z listy rozwijanej) indeksu i wpisania poczštku szukanej treœci; wyniki szukania będš następujšce:
  • jeœli wpisana treœć nie jest zakończona gwiazdkš: wszystkie wartoœci z indeksu, które zawierajš na poczštku wpisanš treœć a potem spację albo nic
  • jeœli wpisana treœć jest zakończona gwiazdkš: wszystkie wartoœci z indeksu, które zawierajš na poczštku wpisanš treœć (niezależnie od tego, co jest potem).

    Po wpisaniu tekstu przy indeksie można wpisać dowolne teksty w niżej wyœwietlonym okienku dialogowym (podany opis wyjaœnia sposób wpisywania), i ustawić sposób łšczenia warunków (i/lub); potem należy kliknšć na przycisku szukaj (nie używać w tym przypadku klawisza Enter).

    4.2. Teksty wypisywane przy szukaniu

    Nastšpiła zmiana wypisywanych tekstów przy szukaniu; ponieważ jest to ustawiane w różnych miejscach poniżej zostanš opisane wyœwietlane teksty. Założymy przy tym, że kolejnoœć sposobów nie została zmieniona, tj. SPOSÓB 1 polega na wyœwietleniu spisu indeksów (które potem można rozwijać), SPOSÓB 2 jest szukaniem wg wielu indeksów, a SPOSÓB 3 jest szukaniem wg jednego indeksu i dodatkowych warunków.

    Teksty wypisywane przy wyœwietlaniu spisu indeksów (gdy sposoby 2 i 3 nie sš wyœwietlane):
  • "Wybierz indeks, który chcesz obejrzeć"; tekst ten jest pomijany jeœli czwarty znak parametru IY jest 1, 3, 5, 7, 9, B, D lub F,
  • tekst zapisany po drugiej gwiazdce w zbiorze menui.

    Teksty wypisywane przy "SZUKANIE, SPOSÓB 1" (gdy wyœwietlane sš także sposoby 2 i 3):
  • "SZUKANIE, SPOSÓB 1"; tekst ten jest pomijany jeœli czwarty znak parametru IY jest 8, 9, A, B, C, D, E lub F,
  • "Wybierz indeks, który chcesz obejrzeć"; tekst ten jest pomijany jeœli czwarty znak parametru IY jest 1, 3, 5, 7, 9, B, D lub F,
  • tekst zapisany po drugiej gwiazdce w zbiorze menuj.

    Teksty wypisywane przy "SZUKANIE, SPOSÓB 2":
  • "SZUKANIE, SPOSÓB 2"; tekst ten jest pomijany jeœli czwarty znak parametru IY jest 8, 9, A, B, C, D, E lub F,
  • "Szukanie wg wielu indeksów"; tekst ten jest pomijany jeœli czwarty znak parametru IY jest 2, 3, 6, 7, A, B, E lub F,
  • tekst zapisany po czwartej gwiazdce w zbiorze menuj,
  • "wpisz całe szukane hasło (dokładnie w takiej postaci, w jakiej występuje w indeksie)" albo "wpisz szukane hasło"; tekst ten jest pomijany jeœli czwarty znak parametru IY jest 2, 3, 6, 7, A, B, E lub F,
  • "naciœnięcie klawisza ? rozwija wskazany indeks, potem wybranš wartoœć można przecišgnšć myszš" albo "naciœnięcie klawisza ? rozwija wskazany indeks, potem kliknięcie na wybranej wartoœci automatycznie jš przenosi"; tekst ten jest pomijany jeœli czwarty znak parametru IY jest 2, 3, 6, 7, A, B, E lub F.

    Teksty wypisywane przy "SZUKANIE, SPOSÓB 3":
  • "SZUKANIE, SPOSÓB 3"; tekst ten jest pomijany jeœli czwarty znak parametru IY jest 8, 9, A, B, C, D, E lub F,
  • "Szukanie wg jednego indeksu i dodatkowych warunków (Uwaga: dokumenty mogš być wyszukane i wyœwietlone wielokrotnie)"; tekst ten jest pomijany jeœli czwarty znak parametru IY jest 4, 5, 6, 7, C, D, E lub F,
  • tekst zapisany po szóstej gwiazdce w zbiorze menuj,
  • "wybierz indeks i podaj poczštek hasła, ewentualnie gwiazdka na końcu np. kowal dla wyszukania Kowala Adama, Kowala Andrzeja itd., albo kowal* dla wyszukania Kowala, Kowalczyka i Kowalskiego, wpisz samš gwiazdkę dla szukania sekwecyjnego"; tekst ten jest pomijany jeœli czwarty znak parametru IY jest 4, 5, 6, 7, C, D, E lub F,
  • "podaj teksty zawarte w szukanym dokumencie, oddziel przecinkiem, pomiń akcenty obcych liter"; tekst ten może być zastšpiony tekstem okreœlonym przez parametr KF1 (w szczególnoœci parametr ten może okreœlać tekst pusty, np. KF1= ),
  • "np. pan tadeusz, czytelnik; w tekstach może być gwiazdka zastępujšca dowolny cišg znaków. Tekst postaci #rrmmdd (rr - rok, mm - miesišc, dd - dzień) oznacza dokument wprowadzony po podanej dacie (a nie tekst zawarty w dokumencie)"; tekst ten może być zastšpiony tekstem okreœlonym przez parametr KF2 (w szczególnoœci parametr ten może okreœlać tekst pusty, np. KF2= ).
    Uwaga: pamiętaj, że w zbiorze menu œrednik pisze się jako dwa œredniki.

    5. Kolejnoœć wyœwietlania dokumentów

    W zasadzie wyszukane dokumenty sš wyœwietlane (zarówno na liœcie dokumentów, jak i przy rozwinięciu) w takiej kolejnoœci, w jakiej sš one umieszczone w bazie; często jest to kolejnoœć przypadkowa. Może to być niewygodne, szczególnie przy korzystaniu z dużych baz. Bywajš jednak bazy uporzšdkowane chronologicznie (np. od ostatniego roku wstecz), do których bieżšce dane sš dopisywane na końcu; w efekcie baza zawiera dane z kolejnych lat 2003, 2002, ..., 1980, a potem z roku 2004. Istnieje możliwoœć wyœwietlania tych danych w kolejnoœci 2004, ..., 1980. W tym celu wprowadzono opcję IP=n, która mówi: szukaj i wyœwietlaj najpierw dokumenty o numerach większych od n, a potem o numerach mniejszych lub równych n.

    6. UNIX ...

    6.1. Interpretacja liczb przez procesor

    Różne procesory zapisujš liczby w kolejnoœci "normalnej" (little-endian) lub "odwrotnej" (big-endian); nie wchodzšc w szczegóły w programie MAKWWW przyjęto zapis "normalny". Opcja IR=1 pozwala zmienić zapis na "odwrotny".
    Little-endian i big-endian sš doœć dobrze opisane przez pana Michała Wojciechowskiego w Internecie.

    6.2. MAKWWW na serwerze UNIX

    Uruchomiona została wersja programu MAKWWW dla serwera działajšcego na systemie UNIX; przy uruchamianiu tej wersji (SunOS 5.8) wystšpił omówiony w poprzednim punkcie problem. Nie wiadomo jednak, czy program działa na wszystkich wersjach systemu UNIX.
    Dzięki uprzejmoœci Pana Tomasza Matłacza, pracownika Biblioteki Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach zamieszczamy poniższe informacje.
    Program makwww przeniesiony z systemu Linux Fedora 9 na Debian 7.1 (serwer 64bitowy) nie działa, mimo ustawienia właœciwych uprawnień i zachowania wszystkich zbiorów konfiguracyjnych. Wyœwietla się komunikat "Internal Server Error ... More information ... in the server error log", a w pliku error.log znajduje się "... Permission denied: exec of '/usr/lib/cgi-bin/makwww.exe' failed". Okazało się, że na 64 bitowych linuxach należy doinstalować bibliotekę libc6-i386 z zależnoœciami. Wystarczy polecenie apt-get install libc6-i386 (na Debianie 7.1). To samo dotyczy Ubuntu.
    Oto link do strony która pomogła rozwišzać problem:
    www.debian.pl/threads/29691-Skrypt-makwww-nie-chce-dzia%C5%82a%C4%87-Wheezy
    Za te informacje i zgodę na ich opublikowanie bardzo Panu Tomaszowi Matłaczowi dziękujemy.

    7. Zbiory tworzone przez użytkownika

    7.1. Ogólne zasady tworzenia zbiorów

    Przy tworzeniu wszystkich zbiorów (oprócz listy zamian) obowišzujš następujšce zasady:
    W zbiorach menub, menui, menuj, menut, menul, menud i info wybrane fragmenty można ograniczyć do wybranych baz; taki fragment należy poprzedzić znacznikiem <n1, n2,...> i zakończyć znacznikiem </> (n1,n2,... sš numerami baz, których ten fragment dotyczy, oddzielonymi przecinkami, bez spacji).
    Dla zbioru menut za numerem bazy można dopisać /numer (numer jest numerem indeksu), co ogranicza wypisywanie tekstu tylko przy wyœwietlaniu tego indeksu; przed numerem indeksu można napisać znak minus, co oznacza wypisywanie tekstu dla wszystkich indeksów oprócz podanego.

    7.2. Zbiór menu

    Przed opracowaniem zbioru menu należy:
        - ustalić nazwy, pod jakimi bazy będš widoczne,
        - wybrać pokazywane indeksy,
        - wybrać sposób wyœwietlania listy dokumentów (patrz dalej),
        - wybrać (ew. zmodyfikować) w bazach maski do pokazywania dokumentów,
        - ustalić ewentualne odsyłacze do innych adresów w Internecie.

    Zbiór tekstowy menu jest obowišzkowy i opisuje dostępne w WWW bazy oraz sposób ich wyœwietlania. Ograniczenia dot. tego zbioru: a) liczba opisywanych baz: do 100 (do 50 w wersjach z datš wczeœniejszš niż 16.04.2008), b) wielkoœć zbioru: do 20000 znaków. Zbiór ten jest zbudowany następujšco:

    1. Opisane w następnym punkcie parametry, okreœlajšce sposób wyœwietlania nazw baz, nazw indeksów, kolory, sposób wyœwietlania dokumentów itp. mogš być umieszczone na poczštku menu (tzw. parametry ogólne, dotyczš wszystkich baz) lub przy poszczególnych bazach (parametry bazy, przebijajš parametry ogólne). Parametry ogólne musza być pisane w oddzielnych wierszach i być poprzedzone znakiem dolara ($); parametry bazy sš pisane przy opisie bazy i sš od siebie oddzielane spacjš.

    2. Wiersze za parametrami ogólnymi opisujš kolejne bazy i składajš się z następujšcych elementów oddzielonych od siebie spacjami:
        - nazwa zewnętrzna; znak ^ (daszek) w nazwie jest wypisywany jako spacja; wpisanie znaku % (procent) przed nazwš powoduje, że baza jest liczona w numeracji, ale nie wypisywana w spisie baz,
        - pełna œcieżka do bazy (patrz uwaga niżej),
        - parametry bazy (opcjonalnie).

    UWAGA: baza składa się z trzech zbiorów o tej samej nazwie i rozszerzeniach baz, ind i org; nazwš bazy jest nazwa tych zbiorów (bez rozszerzenia). Linux rozróżnia małe i duże litery, dlatego nazwy zbiorów i nazwa bazy w zbiorze menu muszš być identyczne (rozszerzenia baz, ind i org sš dopisywane przez program małymi literami). Jeœli baza test (złożona ze zbiorów test.baz, test.ind i test.org) znajduje się w katalogu BAZY, to pełna œcieżka do bazy wyglšda następujšco:
    ....\BAZY\test lub ..../BAZY/test.
    7.2.1. Opis parametrów w zbiorze menu
    UWAGA: W wielu parametrach występuje termin "numer podpola"; numer ten jest liczony wg struktury bazy od zera, razem z polami; do uzyskania tego numeru można użyć programu INI (z głównego menu: F1, Shift + F9). O ile nie powiedziano inaczej numer ten można zastšpić (ale tylko w parametrach bazy, a nie w parametrach ogólnych) tekstem "ppp/q" (cudzysłów też należy pisać), gdzie ppp jest trzyznakowš nazwš pola, a q jest jednoznakowš nazwš podpola (obie nazwy wg maski 0); dla całego pola należy zamiast q napisać kropkę, a dla wskaŸnika - daszek (^).

    składnia opis
    U=tekst tekst jest pełnš œcieżkš dostępu do katalogu zawierajšcego program (MAKWWW kończy się nazwš katalogu, bez kreski ukoœnej); jeœli okreœlono I7=1, to na końcu tej œcieżki trzeba dopisać /makwww.exe; parametr obowišzkowy
    F=tekst tekst, który ma być wyœwietlony przed klawiszami funkcji, może być np. odsyłaczem do głównego formatu
    JE=tekst tekst (1 lub 2 znaki, cyfra i litera, w dowolnej kolejnoœci) okreœlajš język konwersacji i sposób jego okreœlania; brak tego parametru powoduje ustawienie języka polskiego, bez możliwoœci przestawienia na angielski; znaczenie litery i cyfry jest następujšce:
       litera okreœla domyœlny język: P - polski, A - angielski; pominięcie litery
          ustawia domyœlnie język polski
       inny znak okreœla czy i gdzie użytkownik może zmienić język:
          0 (wartoœć domyœlna)- użytkownik nie ma wyboru,
          1 - wybór tylko przy wyœwietlaniu spisu baz, przed tekstem z menub,
          2 - wybór tylko przy wyœwietlaniu spisu baz, za tekstem z menub,
          3 - wybór na górze (każdego) ekranu,
          4 - wybór na dole (każdego) ekranu, nad kreskš,
          5 - wybór na dole (każdego) ekranu, pod kreskš
          6 - wybór przy wyœwietlaniu spisu indeksów, na górze ekranu, przed pierwszš częœciš menui
          7 - wybór przy wyœwietlaniu spisu indeksów, na górze ekranu, za drugš częœciš menui
          8 - wybór przy wyœwietlaniu spisu indeksów, na dole ekranu, przed trzeciš częœciš menui
          9 - wybór przy wyœwietlaniu spisu indeksów, na dole ekranu, za trzeciš częœciš menui
          X - wybór tylko przez dopisanie w linii komendy
    JF=tekst tekst okreœla œcieżkę dostępu do zbiorów pl.gif oraz gb.gif, będšcych rysunkami flagi polskiej i angielskiej; œcieżka musi kończyć się znakiem / lub \ (zależnie od systemu); brak parametru powoduje wypisanie skrótów PL oraz GB
    KK=tekst 6 znaków, okreœlajšcych kolor liter; domyœlnie: FFFFFF
    KH=tekst 6 znaków, okreœlajšcych kolor kreski poziomej; domyœlnie: FFFFFF
    KT=tekst 6 znaków, okreœlajšcych kolor tła; domyœlnie: FFFFFF
    KT1=tekst 6 znaków, okreœlajšcych kolor tła dla indeksu podglšdanego podczas szukania zaawansowanego; domyœlnie: FFFFFF
    KB=tekst tekst do 2000 znaków, okreœlajšcych "tapetę"; domyœlnie: brak
    KB1=tekst tekst do 2000 znaków, okreœlajšcych "tapetę" dla indeksu podglšdanego podczas szukania zaawansowanego; domyœlnie: brak
    KC=tekst tekst do 100 znaków wypisywany jako <TITLE>; domyœlnie: "MAK w WWW"
    KI=tekst tekst do 100 znaków okreœlajšcy ikonkę zwišzanš z programem MAKWWW (tylko niektóre przeglšdarki interpretujš tę ikonkę); domyœlnie: brak
    KDT=tekst tekst (np. dla znacznika <DOCTYPE>) do 1000 znaków wypisywany na poczštku tworzonego zbioru html; domyœlnie: Content-type: text/html\n\n
    KD=tekst tekst do 1000 znaków wypisywany przed </HEAD>; domyœlnie: brak
    KA=tekst tekst do 1000 znaków wypisywany na poczštku każdej strony; domyœlnie: brak
    KZ=tekst tekst do 1000 znaków wypisywany na końcu każdej strony; domyœlnie: brak
    KX=tekst tekst do 500 znaków wypisywany przed klawiszem "SZUKANIE ZAAWANSOWANE"; domyœlnie: brak
    KY=tekst tekst do 500 znaków wypisywany po klawiszu "SZUKANIE ZAAWANSOWANE"; domyœlnie: brak
    KE=tekst tekst do 1000 znaków, wypisywany po szukaniu wg wielu indeksów w przypadku szukania wg całego hasła i otrzymaniu w wyniku 0 dokumentów; tekst może zawierać wyrażenia HTML
    KF=tekst tekst do 100 znaków, wypisywany po klawiszu "szukaj" dla szukania zaawansowanego; tekst może zawierać wyrażenia HTML
    KF1=tekst tekst do 500 znaków, wypisywany przy szukaniu wg jednego indeksu i dodatkowych warunków zamiast tekstu "podaj teksty zawarte ... obcych liter"; tekst może zawierać wyrażenia HTML
    KF2=tekst tekst do 500 znaków, wypisywany przy szukaniu wg jednego indeksu i dodatkowych warunków zamiast tekstu "np. pan tadeusz, ... w dokumencie"; tekst może zawierać wyrażenia HTML
    KN=tekst tekst do 50 znaków, zastępujšcy tekst "Dokument zastrzeżony"; tekst może zawierać wyrażenia HTML
    KNn=tekst n - cyfra 1...9: parametr ma identyczne znaczenie jak parametr KN, ale jest stosowany do dokumentów, w których w podpolu wskazanym parametrem IZ= drugim znakiem jest cyfra n (aby dokument nie był wyœwietlany pierwszym znakiem musi być cyfra 1)
    KS=style patrz "zbiór menustyl.css" (pkt. 7.7.)
    KW=tekst tekst do 100 znaków, zastępujšcy słowo "Egzemplarze" w rozwinięciu dokumentów; tekst może zawierać wyrażenia HTML, w szczególnoœci powinien uwzględniać znak nowej linii (<BR>)
    KW1=tekst tekst do 100 znaków, zastępujšcy słowo "Wypożyczone" przy opisie wypożyczeń w rozwinięciu dokumentów; tekst może zawierać wyrażenia HTML
    KW2=tekst tekst do 100 znaków, zastępujšcy (dla tych statusów ksišżki, dla których nie okreœlono KW2n, patrz poniżej) słowo "Dostępne" przy opisie wypożyczeń w rozwinięciu dokumentów; tekst może zawierać wyrażenia HTML
    KW2n=tekst teksty do 100 znaków, zastępujšce - dla ksišżek o statusie n - słowo "Dostępne" przy opisie wypożyczeń w rozwinięciu dokumentów; teksty mogš zawierać wyrażenia HTML; jeœli jedna nazwa statusu zawiera się w innej (np. "TYLKO W CZYT" i "TYLKO W CZYT1"), to dłuższa nazwa musi mieć niższy status; n jest cyfrš 0 ... 9
    KW3=tekst tekst do 100 znaków, zastępujšcy słowa "Wypożyczenie bezterminowe"; tekst może zawierać wyrażenia HTML
    KW4=tekst tekst do 100 znaków, zastępujšcy słowa "(liczba rezerwacji: n)"; w tekœcie, w miejscu w którym ma być wypisana liczba rezerwacji należy wpisać %d, np. "ponadto %d rezerwacje". Tekst może zawierać wyrażenia HTML
    KL=tekst patrz "zmiana nazw klawiszy" (pkt. 7.13.)
    T=tekst tekst do 100 znaków, wczytywany do buforu roboczego w celu jego wpisania do dowolnego (występujšcego za T=) parametru, który jest tekstem lub listš, np. XT3= lub Z=; celem tego jest skrócenie zapisu i dotyczy przede wszystkim odsyłaczy; tekst musi być poprzedzony dodatkowym znakiem, a w miejscu, gdzie ma być wstawiony należy wstawić trzy takie znaki; przykład: T=*<A^HREF=http://mak.bn.org.pl/makwww.exe?BM= oraz XT3=***19 da w wyniku: XT3=<A^HREF=http://mak.bn.org.pl/makwww.exe?BM=19
    TBn=... n=0...19: patrz "wyœwietlanie dokumentu w postaci tabelki" (pkt. 7.2.2.3.)
    M=... patrz "sposób wyœwietlania dokumentów" (pkt. 7.2.2.)
    MW=... patrz "sposób wyœwietlania dokumentów" (pkt. 7.2.2.)
    MW1=... patrz "sposób wyœwietlania dokumentów" (pkt. 7.2.2.)
    N=... patrz "wyœwietlanie rozwinięcia dokumentów" (pkt. 7.2.2.2.)
    I=... patrz "opis indeksów" (pkt. 7.2.3.)
    I0=n n okreœla czy dopuszczać wyœwietlanie maski 0:
    0 = NIE (domyœlnie),
    1 = TAK (patrz uwaga),
    2 = TAK, także dla całej listy (patrz uwaga)
    Uwaga:jeœli jest okreœlony parametr IS1, to napisanie znaku minus przed wartoœciš 1 lub 2 powoduje wyœwietlanie maski okreœlonej tym parametrem (zamiast maski zero)
    I01=n n - okreœla sposób wyœwietlania znaków kodowanych (wężyki) w masce zero:
    0 = wyœwietlać znaki wg UTF (domyœlnie)
    1 = wyœwietlać wężyki
    I02=1 powoduje, że tekst Biblioteka Narodowa jest wypisywany w stopce programu nie jako link
    I1=n n - do ilu liczyć wartoœci w indeksie; minus przed liczbš (bez spacji) oznacza: nie wypisywać licznika gdy jest 1; domyœlnie I1=15
    I2=n n - do ilu liczyć dokumenty; domyœlnie I2=20
    I3=n n okreœla czy wyœwietlać liczbę dokumentów w bazie i datę ostatniej modyfikacji bazy:
    0 = nie wyœwietlać niczego (domyœlnie),
    1 = wyœwietlać liczbę dokumentów w bazie,
    2 = wyœwietlać liczbę dokumentów w bazie i datę ostatniej modyfikacji bazy
    I4=n n - okreœla czy umożliwić przejœcie dla całej listy od wyœwietlania listy dokumentów do wyœwietlania rozwinięcia dokumentów: 0 = TAK, 1 = NIE (w tym przypadku moż na wyœwietlić rozwinięcie jednego dokumentu); domyœlnie I4=0
    I5=n n - okreœla czy kodować podpole stowarzyszone: 0 = NIE, 1 = TAK; kodowanie tego podpola może być przydatne przy tworzeniu odsyłaczy; domyœlnie I5=0. Uwaga: dla podpól, dla których ustawiono XP1=-podpole znaczenie deklaracji I5 jest odwrotne (patrz punkt 7.10.2)
    I6=n n - okreœla czy i jak wyœwietlać informacje o wypożyczeniach (wyœwietlanie jest możliwe tylko wtedy, gdy do bazy jest dołšczony zbiór z rozszerzeniem .wyp); gdy parametr n jest zerem - informacje nie sš wyœwietlane, w przeciwnym przypadku informacje o wypożyczeniach sš wyœwietlane, a sposób wyœwietlania zależy od n i jest opisany w punkcie 7.2.2.4. Domyœlnie I6=0
    I6x=tekst x jest jednš z liter a, b, ... m, q lub s, a tekst jest dowolnym tekstem do 100 znaków, może zawierać wyrażenia HTML; parametry te sš szczegółowo opisane w punkcie 7.2.2.4. Domyœlnie I6a jest <BR>, pozostałe I6x jest tekstem pustym
    I6r=n n - okreœla czy wyœwietlać liczbę rezerwacji: 0 = TAK, 1 = NIE; domyœlnie I6r=0; por. punkt 7.2.2.4
    I7=n n - okreœla znaczenie parametru U (domyœlnie I7=0):
    I7=0: U okreœla katalog zawierajšcy program makwww.exe,
    I7=1: U okreœla pełnš œcieżkę dostępu do programu makwww.exe
        (czyli U=..../makwww.exe)
    I8=n n - okreœla czy wyœwietlać licznik dostępów (patrz "licznik dostępów" - pkt. 7.8.): 0 = NIE, 1 = TAK; domyœlnie I8=0; parametr powinien być zadeklarowany jako parametr ogólny, a przy bazie może być ewentualnie zmieniony
    I9=n n - okreœla czy klawisze z nazwami indeksów majš być rozszerzone do 12 znaków: 0 = NIE, 1 = TAK; domyœlnie I9=0; parametr ma znaczenie tylko wtedy, gdy II nie jest 1 (czyli nazwy indeksów sš wpisywane do klawiszy); odradza się stosowanie tego parametru, ponieważ nie dla wszystkich przeglšdarek daje on dobre efekty, a ponadto lepszym rozwišzaniem jest zdefiniowanie stylu dla tych klawiszy
    J1=n n - okreœla czy wypisywać klawisze z numerami baz: 0 = TAK, 1 = NIE; domyœlnie J1=0; parametr ma znaczenie tylko wtedy, gdy IB=1 (czyli nazwy baz sš wypisywane w oddzielnych wierszach); pominięcie klawiszy z numerami ma sens tylko wtedy, gdy nazwy baz sš odsyłaczami do baz
    J2=n n okreœla czy wyœwietlać odsyłacze dłuższe, niż wartoœci w indeksie: 0 = NIE, 1 = TAK; domyœlnie J2=0
    J3=n n okreœla czy indeksy adiustowane w prawo wyrównywać do prawej strony i wypisywać czcionkš TT, czy nie: 0 = TAK, 1 = NIE; domyœlnie J3=0
    J4=n n - numer pola, którego wielokrotne wystšpienie jest wyœwietlane wspólnie (np. J4="692/.")
    J5=n n okreœla czy wyœwietlać wypożyczenia w masce zero: 0 = TAK, 1 = NIE; domyœlnie J5=0
    J6=n n okreœla czy przed dokumentem wyœwietlać tekst "Dokument nr ...": 0 = TAK, inna cyfra = NIE, zamiast tego n - 1 pustych linii; domyœlnie J6=0
    J7=n n okreœla sposób szukania wg wielu indeksów (patrz Sposoby szukania dokumentów):
    0 = szukanie wg całego hasła (domyœlnie),
    1 = szukanie wg poczštku hasła
    J8=n n okreœla sposób prowadzenia licznika pobranych dokumentów (patrz Licznik dostępów oraz pobranych dokumentów):
    0 = licznik dzienny,
    1 = licznik miesięczny (domyœlnie),
    2 = licznik roczny
    IW=n n - kod dla wyœwietlania polskich liter (domyœlnie IW=1):
    0 - bez polskich liter 1 - ISO-8859-2 2 - Windows-1250
    IWT=n n - kod polskich liter w menu, menub itd. (domyœlnie IWT=0):
    0 = tak jak IW, 1 = MAZOVIA, 2 = IBM LATIN 2,
    3 = ISO-8859-2 4 = WINDOWS-1250
    IWL=n n - kod polskich liter w liœcie odsyłaczy (domyœlnie IWL=0):
    0 = tak jak IW, 1 = MAZOVIA, 2 = IBM LATIN 2
    3 = ISO-8859-2 4 = WINDOWS-1250
    IB=n n - liczba nazw baz wyœwietlanych w jednym wierszu; domyœlnie IB=4
    II=n n - liczba nazw indeksów wyœwietlanych w jednym wierszu; domyœlnie II=6
    IL=n n - liczba z zakresu 5 ... 99 okreœlajšca liczbę wyœwietlanych wartoœci indeksu; domyœlnie IL=10; uwaga: dopuszcza się okreœlenie IL=1, wówczas IM=1
    IN=n n okreœla liczbę wyœwietlanych w częœci B (patrz pkt. 3.2. Spis indeksów) pól, pozwalajšcych na wybranie indeksu i wpisanie szukanej wartoœci; domyœlnie IN=5
    IN1=n... n okreœla numer indeksu powtarzanego na końcu częœci B; domyœlnie IN1=1. Za liczbš n można dopisać (bez spacji) w nawiasach kwadratowych oddzielone przecinkami numery indeksów (wg kolejnoœci częœci A), które majš być domyœlnie wyœwietlone w kolejnych wierszach
    IN2=n... n okreœla numer indeksu wyœwietlanego (jako wybrany) przy szukaniu wg indeksu i słowa w dokumencie; domyœlnie IN2=1
    IM=n n - liczba z zakresu 5 ... IL okreœlajšca o ile wierszy (do dołu lub do góry) przesunšć wyœwietlany indeks; domyœlnie IM=IL-1 (patrz uwaga przy opisie parametru IL)
    ID=n n - liczba wyœwietlanych dokumentów; domyœlnie ID=10
    IV=n n - liczba wierszy pustych miedzy kolejnymi wierszami z nazwami baz; domyœlnie IV=1
    IU=n n - liczba wierszy pustych miedzy kolejnymi wierszami z nazwami indeksów; domyœlnie IU=1
    IP=n n - szukaj i wyœwietlaj najpierw dokumenty o numerach większych od n, a potem o numerach mniejszych lub równych n (por. "Kolejnoœć wyœwietlania dokumentów", punkt 5.)
    IC=n sposób wypisywania nazwy bazy i indeksu na górze ekranu:
    n = 0: wypisywać pod sobš, od poczštku wiersza,
    n = 1: centrować (domyœlnie)
    IQ=n n okreœla czy i kiedy wyœwietlać listę dokumentów (por. punkt 3.4):
    n = 0 (wartoœć domyœlna): po kliknięciu na numer przy wyœwietlaniu treœci indeksu oraz po kliknięciu na klawisz "wróć do listy" przy wyœwietlaniu rozwinięcia dokumentu
    n = 1: po kliknięciu na klawisz "wróć do listy" przy wyœwietlaniu rozwinięcia dokumentu; kliknięcie na numer przy wyœwietlaniu treœci indeksu powoduje wyœwietlenie rozwinięcia dokumentu
    n = 2: nigdy; kliknięcie na numer przy wyœwietlaniu treœci indeksu powoduje wyœwietlenie rozwinięcia dokumentu, a klawisz "wróć do listy" jest zablokowany
    IS=n n okreœla, czy umożliwić pobieranie dokumentów z bazy oraz gdzie wyœwietla się klawisz "pobierz ..."; parametr musi być w pierwszej częœci z dolarem i wymaga, aby (też w tej częœci) był okreœlony parametr IS1 (np. $IS1=0); dla różnych baz parametr może być "przebity" przy opisie bazy; wartoœć domyœlna IS=0 oznacza, że dokumenty z bazy nie mogš być pobierane; inna wartoœć (oznaczajšca, że dokumenty mogš być pobierane) powinna być sumš niżej podanych liczb okreœlajšcych miejsce wypisania klawisza "pobierz":
    1    przy kolejnych opisach, tylko w masce 0 (zarówno z listy dostępnych masek, jak i z klawisza MARC)
    2    przy klawiszach, tylko w masce 0 (zarówno z listy dostępnych masek, jak i z klawisza MARC)
    4    przy kolejnych opisach, tylko w maskach wziętych z listy dostępnych masek (także gdy jest to maska 0)
    8    przy klawiszach, tylko w maskach wziętych z listy dostępnych masek (także gdy jest to maska 0)
    16    przy kolejnych opisach, tylko na liœcie skróconej
    32    przy klawiszach, tylko na liœcie skróconej
    IS1=n n jest numerem maski, która okreœla, które pola i podpola majš być pobierane (przy pobieraniu dokumentów z bazy); ten parametr ma znaczenie tylko wtedy, gdy IS nie jest zerem (czyli wolno pobierać dokumenty), może być umieszczony na poczštku zbioru menu (ze znakiem $) lub przy bazie; brak parametru oznacza zakaz pobierania z bazy; porównaj też opis parametru I0
    IR=n sposób interpretacji liczb przez procesor ("patrz UNIX ..., punkt 6.):
    n = 0: "normalny" (domyœlnie),
    n = 1: "odwrócony"
    IO=n n okreœla czy eliminować "martwe" odsyłacze: 0 = TAK (domyœlnie), 1 = NIE (por. "włšczenie odsyłaczy do indeksów", pkt. 7.2.4.)
    IX=n n okreœla czy umożliwić wracanie do spisu baz: 0 = NIE (nie wyœwietla się klawisz "zmień bazę"), 1 = TAK (domyœlnie)
    IY=tekst tekst okreœla sposób wyœwietlania częœci A, B i C po wybraniu "szukanie zaawansowane" (patrz pkt. 3.2. Spis indeksów); tekst składa się z 1, 2 lub 3 znaków, każdy znak ma inne znaczenie:
    pierwszy znak: cyfra od 0 do 8 okreœlajšca kolejnoœć wyœwietlania poszczególnych częœci:
       0 - tylko częœć A
       1 - częœci A i B
       2 (wartoœć domyœlna) - częœci A, B i C
       3 - częœci A i C
       4 - częœci A, C i B
       5 - tylko częœć B
       6 - częœci B i C
       7 - tylko częœć C
       8 - częœci C i B
    drugi znak: cyfra od 1 do 4 okreœlajšca miejsce wyœwietlania klawisza szukanie_zaawansowane lub jego pominięcie:
       1 - na poczštku częœci A
       2 (wartoœć domyœlna) - na końcu częœci A
       3 - na poczštku i na końcu częœci A
       4 - wywoływanie (zawsze) szukania zaawansowanego i pominięcie wyœwietlania tego klawisza
    trzeci znak: cyfra 0 lub 1 okreœlajšca sposób wprowadzania wartoœci z podglšdu indeksu (wywołanego klawiszem ?):
       0 (wartoœć domyœlna) - kliknięcie przenosi wartoœć
       1 - wartoœć trzeba "przecišgnšć"
    czwarty znak: znak okreœlajšcy, które teksty wypisywane standardowo przy sposobach wyszukiwania majš być pominięte; znak ten jest sumš niżej podanych liczb okreœlajšcych pomijane teksty:
       1: pomiń tekst wypisywany przy spisie indeksów ("Wybierz indeks ..." albo "Wyszukiwanie wg ...", w zależnoœci, czy wyœwietlanych jest wiele indeksów, czy jeden)
       2: pomiń tekst wyœwietlany przy szukaniu wg wielu indeksów ("Szukanie wg ..." oraz "wpisz ...")
       4: pomiń tekst wyœwietlany przy szukaniu wg jednego indeksu i dodatkowych warunków ("Szukanie wg ..." oraz "Uwaga: ...")
       8: pomiń tekst: "SZUKANIE, SPOSÓB ..."
    Uwaga: jeœli suma wybranych liczb przekracza 9, to należy wpisać znak wg poniższej tabelki:
    suma: 10 11 12 13 14 15
    wpisać: A B C D E F
    IZ=n n - numer podpola, które okreœla, czy dokument jest wyœwietlany: dokumenty, w których występuje to podpole i zaczyna się od znaku '1' nie sš wyœwietlane; IZ=0 (wartoœć domyœlna) oznacza, że wszystkie dokumenty sš wyœwietlane
    IZ1=n n - numer podpola (wyłšcznie dane biblioteczne), które okreœla, czy informacje o tym egzemplarzu sš wyœwietlane: pola, w których to podpole występuje nie sš wyœwietlane; IZ1=0 (wartoœć domyœlna) oznacza, że informacje o wszystkich egzemplarzach sš wyœwietlane
    XP1=podpole podpole odsyłaczowe
    XP2=podpole podpole stowarzyszone
    XR1=podpole patrz "wiele odsyłaczy" (pkt. 7.10.2.)
    XL=lista patrz "odsyłacze" (pkt. 7.10.)
    XTn=tekst n=1 ... 8, patrz "odsyłacze" (pkt. 7.10.)
    XY=pole patrz "odsyłacze złożone" (typ 1) (pkt. 7.10.4.)
    XZ=pole patrz "odsyłacze złożone" (typ 2) (pkt. 7.10.4.)
    P=lista patrz "teksty dodatkowe" (pkt. 7.11.)
    ST=... patrz "włšczenie odsyłaczy do indeksów" (pkt. 7.2.4.)
    S2=... patrz "dodatkowe odsyłacze w indeksie" (pkt. 7.2.5.)
    S3=... patrz "komentarze przy wartoœciach w indeksie" (pkt. 7.2.6.)
    S4=... patrz "komentarze przy wartoœciach w indeksie" (pkt. 7.2.6.)
    SV=... patrz "komentarze przy wartoœciach w indeksie" (pkt. 7.2.6.)
    Z=lista patrz "zamiany" (pkt. 7.12.)
    REZn patrz "zamawianie i oglšdanie stanu konta" (pkt. 8.)
    7.2.2. Sposób wyœwietlania dokumentów
    Dokumenty sš wyœwietlane dwojako:

        - po wybraniu dokumentu z indeksu; jest to lista dokumentów (por. punkt 3.4),

        - po wykonaniu funkcji "rozwiń" lub kliknięciu na klawisz z numerem; jest to rozwinięcie dokumentów, czyli wyœwietlanie wg maski (por. punkt 3.5).

    Parametr M=... w zbiorze menu okreœla sposób wyœwietlania następujšco (por. przykład, punkt 7.2.2.5):

    M=sposób_wyœwietlania_listy_dokumentów[wybrane_maski]


    W obu przypadkach (wyœwietlanie listy i wyœwietlanie rozwinięcia) można dla jednego (wybranego) pola pominšć te wystšpienia, które nie spełniajš okreœlonych warunków; w tym celu trzeba zadeklarować parametry MW i MW1 o następujšcym znaczeniu:
    pierwszy znak tekstu nie wyœwietlać, gdy:
    - (minus) podpola brak
    + (plus) podpole jest
    @ (at) podpole zaczyna się od tekstu zapisanego za znakiem @
    * (gwiazdka) podpole zawiera tekst zapisany za znakiem *

    PRZYKŁAD: MW="960/s"      MW1=@skr oznacza: nie wyœwietlać pola 960, gdy zawiera podpole s zaczynajšce się od tekstu skr.
    7.2.2.1. Sposób wyœwietlania listy dokumentów
    Sposób wyœwietlania listy dokumentów jest cišgiem opisów pól/podpól, oddzielonych od siebie przecinkami; treœć wymienionych podpól jest wyœwietlana, natomiast dla pola wyœwietlane sš tylko teksty podane przy tym polu.

    Opis pola/podpola składa się z następujšcych elementow:
        - tekst1: dowolny tekst w nawiasach, wypisywany przed polem/podpolem,
        - tekst2: dowolny tekst w nawiasach, wypisywany za tekst1 i przed polem/podpolem, tylko wtedy, gdy poprzednio wypisane pole/podpole było takie samo,
        - tekst3: dowolny tekst w nawiasach, wypisywany za tekst1 i przed polem/podpolem, tylko wtedy, gdy poprzednio wypisane pole/podpole było inne,
        - tekst4: dowolny tekst w nawiasach, wypisywany za tekst1 i ewentualnie tekst2 lub tekst3 i przed polem/podpolem,
        - liczba: numer wypisywanego podpola (patrz uwaga),
        - tekst5: dowolny tekst w nawiasach, wypisywany po polu/podpolu,
        - tekst6: dowolny tekst w nawiasach, wypisywany po polu/podpolu, i po tekst5, tylko wtedy, gdy następne pole/podpole do wypisania jest takie samo,
        - tekst7: dowolny tekst w nawiasach, wypisywany po polu/podpolu, i po tekst5, tylko wtedy, gdy następne pole/podpole do wypisania jest inne,
        - tekst8: dowolny tekst w nawiasach, wypisywany po polu/podpolu, i po tekst5 i ewentualnie tekst6 lub tekst7.

    W tekstach znaki ";", ")" i "[" (żeby nie oznaczały: poczštku komentarza, końca tekstu i poczštku opisu masek) trzeba pisać podwójnie, np. ";;" lub "[[".

    UWAGA: Teksty tekst1 ... tekst8 mogš być (wraz z nawiasami) pominięte; każdy tekst w nawiasach może być pusty.
    7.2.2.2. Wyœwietlanie rozwinięcia dokumentów
    Dla rozwijania listy dokumentów pobierane sš kolejno maski o numerach podanych w nawiasach kwadratowych na końcu parametru M=... (patrz przykład). Należy tak ułożyć numery, aby kolejne maski pokazywały dokumenty w coraz większym stopniu szczegółowoœci - w przeciwnym przypadku słowo "rozwiń" będzie mylšce. Dla rozwinięcia jednego dokumentu (kliknięcie na klawisz z numerem przy dokumencie) brana jest ostatnia wymieniona maska.

    Wyœwietlajšc dokument wg maski można zmienić nazwy pól w zależnoœci od zawartoœci okreœlonego podpola; służy do tego opcja N=, która dopisuje do odpowiedniej tablicy sposób zamiany nazwy. Zapis tej opcji jest następujšcy: N=nr1,nr2,t1,t2, gdzie:
        - nr1 jest numerem pola, w którym należy zmienić nazwę,
        - nr2 jest numerem podpola, dla którego sprawdzany jest warunek,
        - t1 (tekst do 9 znaków) okreœla sprawdzany warunek: + oznacza "podpole występuje", - oznacza "podpole nie występuje", inny tekst (bez spacji i przecinków) okreœla poczštek treœci podpola,
        - t2 (tekst do 39 znaków) okreœla tytuł, wypisywany jeœli warunek jest spełniony.

    Przykład: N=200,210,gru,TS N=220,222,-,TK oznacza: jeœli w polu o numerze 200 podpole o numerze 210 zaczyna się od "gru", to zamiast nazwy pola wypisz "TS", jeœli w polu o numerze 220 brak podpola o numerze 222 - wypisz "TK" zamiast nazwy.
    7.2.2.3. Wyœwietlanie dokumentu w postaci tabelki
    Dokumenty pokazywane w maskach wraz z nazwami pól mogš być wyœwietlane w postaci tabelki złożonej z następujšcych kolumn:
  • nazwa pola,
  • wskaŸniki (tylko dla maski 0),
  • treœć pola.
    Sposób wyœwietlania dokumentu (tabelka lub tekst) okreœla parametr TB0, jego znaczenie jest następujšce:
    TB0=0 nigdy nie wyœwietlać tabelki
    TB0=1 tabelkę wyœwietlać tylko w masce 0
    TB0=2 lub 4 tabelkę wyœwietlać w maskach z nazwami, oprócz maski 0 (4 - oddzielna kolumna dla wskaŸników)
    TB0=3 lub 5 tabelkę wyœwietlać we wszystkich maskach z nazwami (5 - oddzielna kolumna dla wskaŸników)
    Do okreœlenia sposobu wyœwietlania tabelki służš parametry TBn=tekst, gdzie n jest liczbš 1...19, a tekst jest dowolnym tekstem do 200 znaków o podanym niżej znaczeniu; za pomocš tekstów dodatkowych (patrz: punkt 7.11.) można zmienić nazwę pola, dopisać tekst przed i za treœciš podpól itp.

    parametr znaczenie i wartoœć domyœlna

    TB1 poczštek tablicy; domyœlnie: <table border="3px" width="98%" align="center">
    TB2 koniec tablicy; domyœlnie: </table>
    TB3 poczštek wiersza z polem; domyœlnie: <tr>
    TB4 koniec wiersza z polem; domyœlnie: </tr>
    TB5 poczštek komórki z nazwš pola w masce nie zero; domyœlnie: <td width="12%"><TT><B><I>
    TB6 koniec komórki z nazwš pola w masce nie zero; domyœlnie: </td></I></B></TT>
    TB7 poczštek komórki ze wskaŸnikami (gdy wskaŸniki sš w oddzielnej kolumnie); domyœlnie: <td width="2%">
    TB8 koniec komórki ze wskaŸnikami; domyœlnie: </td>
    TB9 poczštek komórki z treœciš kolejnych podpól; domyœlnie: <td>
    TB10 koniec komórki z treœciš kolejnych podpól; domyœlnie: </td>
    TB15 poczštek komórki z nazwš pola w masce zero; domyœlnie: <td width="3%">
    TB16 koniec komórki z nazwš pola w masce zero; domyœlnie: </td>
    pozostałe na razie nie interpretowane
    7.2.2.4. Wyœwietlanie informacji o wypożyczeniach
    Za identyfikatorem i/lub podpolami stowarzyszonymi zawsze jest wyœwietlane słowo wypożyczone, wypożyczone bezterminowo lub dostępne; słowa te mogš być zamienione na własne teksty (por. parametry KW1, KW2 oraz KW3). Pozostałe informacje sš wyœwietlane w zależnoœci od wartoœci parametru n (tak oznacza wyœwietlanie, nie - nie wyœwietlanie):
    I6=n identyfikator podpola data termin
    stowarzyszone wypożyczenia zwrotu
    I6=1 tak nie tak tak
    I6=2 tak nie tak nie
    I6=3 tak tak tak tak
    I6=4 tak tak tak nie
    I6=5 nie tak tak tak
    I6=6 nie tak tak nie
    I6=11 tak nie nie tak
    I6=12 tak nie nie nie
    I6=13 tak tak nie tak
    I6=14 tak tak nie nie
    I6=15 nie tak nie tak
    I6=16 nie tak nie nie
    Dla każdego identyfikatora wypisywany jest jeden wiersz; wraz z wyżej wymienionymi informacjami wyœwietlajš się teksty zadeklarowane przez I6a, I6b ... I6m: Oprócz informacji o wypożyczeniach może być wyœwietlana informacja o liczbie rezerwacji; steruje tym parametr I6r: I6r=0 oznacza wyœwietlenie liczby rezerwacji (wartoœć domyœlna), I6r=1 - pominięcie tej informacji. Wypisywany tekst "(liczba rezerwacji: n)" można zmienić parametrem KW4. Parametry I6q i I6s pozwalajš dodać własne teksty przed i po liczbie rezerwacji: